Μπλιτς δεινοσαύρων;

Μια άλλη προσέγγιση των παλαιοντολογικών μελετών θα μπορούσε να ονομαστεί «μπλιτς των δεινοσαύρων».
Ο όρος δανείστηκε από βιολόγους που οργανώνουν «bio-blitzes». Σε ένα bio-blitz, οι εθελοντές συγκεντρώνονται για να συλλέξουν κάθε δυνατό βιολογικό δείγμα από έναν συγκεκριμένο βιότοπο σε μια καθορισμένη χρονική περίοδο. Για παράδειγμα, οι bio-blitzers μπορεί να οργανώσουν ένα Σαββατοκύριακο για να συλλέξουν δείγματα από όλα τα αμφίβια και τα ερπετά που μπορούν να βρεθούν σε μια ορεινή κοιλάδα.
Σε ένα dino-blitz, η ιδέα είναι να συγκεντρωθούν όσο το δυνατόν περισσότερα απολιθώματα ενός μεμονωμένου είδους δεινοσαύρων από ένα συγκεκριμένο απολιθωμένο στρώμα ή από μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Συγκεντρώνοντας ένα μεγάλο δείγμα του μεμονωμένου είδους, οι παλαιοντολόγοι μπορούν να αναζητήσουν ανατομικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της ζωής των μελών του είδους.

Τα αποτελέσματα ενός dino-blitz, που ανακοινώθηκε το καλοκαίρι του 2010, αναστάτωσαν τον κόσμο των κυνηγών δεινοσαύρων. Προκάλεσαν επίσης μια συζήτηση που μαίνεται σήμερα.
Για περισσότερα από εκατό χρόνια, οι παλαιοντολόγοι είχαν σχεδιάσει δύο ξεχωριστά κλαδιά στο δέντρο της ζωής των δεινοσαύρων: ένα για τον Τρικεράτοπ και ένα για τον Τοροσαύρο. Αν και υπάρχουν διαφορές μεταξύ των δύο, μοιράζονται πολλές ομοιότητες. Και τα δύο ήταν φυτοφάγα. Και οι δύο έζησαν κατά την Ύστερη Κρητιδική. Και οι δύο φύτρωσαν κοκάλινα διακοσμητικά στοιχεία, σαν ασπίδες, πίσω από τα κεφάλια τους.
Οι ερευνητές αναρωτήθηκαν τι θα μπορούσε να αποκαλύψει ένα dino-blitz για τέτοια παρόμοια πλάσματα.

Κατά τη διάρκεια μιας δεκαετίας, η πλούσια σε απολιθώματα περιοχή της Μοντάνα, γνωστή ως Σχηματισμός του Hell Creek, προερχόταν από οστά Triceratops και Torosaurus.
Το σαράντα τοις εκατό των απολιθωμάτων προήλθε από το Triceratops. Μερικά κρανία είχαν το μέγεθος των αμερικανικών ποδοσφαίρου. Άλλα είχαν το μέγεθος μικρών αυτοκινήτων. Και όλοι πέθαναν σε διαφορετικά στάδια της ζωής.
Όσον αφορά τα λείψανα του Τοροσαύρου, δύο στοιχεία ξεχώρισαν: πρώτον, τα απολιθώματα του Τοροσαύρου ήταν σπάνια και δεύτερον, δεν βρέθηκαν ανώριμα ή ανήλικα κρανία Τοροσαύρου. Κάθε ένα από τα κρανία Torosaurus ήταν ένα μεγάλο κρανίο ενηλίκου. Γιατί ήταν αυτό; Καθώς οι παλαιοντολόγοι συλλογίζονταν το ερώτημα και απέκλειαν το ένα ενδεχόμενο μετά το άλλο, έμειναν σε ένα αναπόφευκτο συμπέρασμα. Ο Τορόσαυρος δεν ήταν ξεχωριστό είδος δεινοσαύρων. Ο δεινόσαυρος που από καιρό ονομαζόταν Torosaurus είναι η τελευταία ενήλικη μορφή του Triceratops.

Η απόδειξη βρέθηκε στα κρανία. Αρχικά, οι ερευνητές ανέλυσαν τη χονδροειδή ανατομία των κρανίων. Μέτρησαν προσεκτικά το μήκος, το πλάτος και το πάχος κάθε κρανίου. Στη συνέχεια εξέτασαν μικροσκοπικές λεπτομέρειες, όπως η σύνθεση της υφής της επιφάνειας και οι μικροσκοπικές αλλαγές στα διακοσμητικά στοιχεία. Η εξέτασή τους διαπίστωσε ότι τα κρανία του Τοροσαύρου είχαν «μεταμορφωθεί σε μεγάλο βαθμό». Με άλλα λόγια, τα κρανία και τα οστά του Τοροσαύρου είχαν υποστεί εκτεταμένες αλλαγές στη διάρκεια της ζωής των ζώων. Και αυτά τα στοιχεία αναδιαμόρφωσης ήταν σημαντικά περισσότερα από τα στοιχεία ακόμη και στο μεγαλύτερο κρανίο Triceratops, μερικά από τα οποία έδειχναν σημάδια αλλαγής.
Σε ένα μεγάλο πλαίσιο, τα ευρήματα του dino-blitz υποδηλώνουν έντονα ότι πολλοί δεινόσαυροι που προσδιορίζονται ως μεμονωμένα είδη μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μόνο ένα είδος.
Εάν περαιτέρω μελέτες υποστηρίζουν το συμπέρασμα του Torosaurus-as-adult-Triceratops, αυτό θα σημαίνει ότι οι δεινόσαυροι της Ύστερης Κρητιδικής περιόδου πιθανότατα δεν ήταν τόσο διαφορετικοί όσο πολλοί παλαιοντολόγοι πιστεύουν. Λιγότεροι τύποι δεινοσαύρων θα σήμαινε ότι ήταν λιγότερο προσαρμοστικοί στις αλλαγές στο περιβάλλον ή/και ότι ήταν ήδη σε παρακμή. Είτε έτσι είτε αλλιώς, οι δεινόσαυροι της Ύστερης Κρητιδικής περιόδου θα είχαν περισσότερες πιθανότητες να εξαφανιστούν μετά από ένα ξαφνικό καταστροφικό γεγονός που άλλαξε τα καιρικά συστήματα και το περιβάλλον της Γης παρά μια πιο διαφορετική ομάδα.

——— Από τον Dan Risch