Pterosauria: Δεν είμαι "ιπτάμενος δεινόσαυρος"
Κατά τη δική μας γνώση, οι δεινόσαυροι ήταν οι κυρίαρχοι της γης στην αρχαιότητα. Θεωρούμε δεδομένο ότι παρόμοια ζώα εκείνη την εποχή κατατάσσονται όλα στην κατηγορία των δεινοσαύρων. Έτσι, τα Πτεροσαύρια έγιναν «ιπτάμενοι δεινόσαυροι». Στην πραγματικότητα, τα Pterosauria δεν ήταν δεινόσαυροι!
Οι δεινόσαυροι αναφέρονται σε ορισμένα ερπετά της ξηράς που μπορούν να υιοθετήσουν όρθιο βάδισμα, εξαιρουμένων των πτερόσαυρων. Τα Πτεροσαύρια είναι απλά ιπτάμενα ερπετά, μαζί με τους δεινόσαυρους ανήκουν και τα δύο στους εξελικτικούς παραπόταμους της Ορνιθόδηρας. Δηλαδή, η πτερόσαυρο και οι δεινόσαυροι είναι σαν «ξαδέρφια». Είναι στενοί συγγενείς, και είναι δύο εξελικτικές κατευθύνσεις που έζησαν την ίδια εποχή, και ο πιο πρόσφατος πρόγονός τους ονομάζεται Ορνιθισχιόσαυρος.
Ανάπτυξη φτερών
Στη γη κυριαρχούσαν οι δεινόσαυροι και στον ουρανό κυριαρχούσαν οι πτερόσαυροι. Είναι μια οικογένεια, πώς γίνεται ο ένας στον ουρανό και ο άλλος στο έδαφος;
Στα δυτικά της επαρχίας Λιαονίνγκ της Κίνας, βρέθηκε ένα αυγό πτερόσαυρης το οποίο συνθλίβτηκε αλλά δεν έδειξε σημάδια θραύσης. Είχε παρατηρηθεί ότι οι μεμβράνες των πτερυγίων των εμβρύων στο εσωτερικό έχουν αναπτυχθεί καλά, πράγμα που σημαίνει ότι η πτερόσαυρο μπορεί να πετάξει αμέσως μετά τη γέννηση.
Έρευνα πολλών ειδικών έχει δείξει ότι η πιο πρώιμη πτερόσαυρία προήλθε από μικρούς, εντομοφάγους, μακρυπόδαρους δρομείς ξηράς όπως ο Scleromochlus, οι οποίοι είχαν μεμβράνες στα πίσω πόδια τους, που εκτείνονταν μέχρι το σώμα ή την ουρά. Ίσως λόγω της ανάγκης για επιβίωση και θήρευση, το δέρμα τους έγινε μεγαλύτερο και σταδιακά εξελίχθηκε σε σχήμα παρόμοιο με τα φτερά. Έτσι θα μπορούσαν επίσης να οδηγηθούν και να εξελιχθούν σιγά σιγά σε ιπτάμενα ερπετά.
Τα απολιθώματα δείχνουν ότι πρώτα αυτά τα μικρά παιδιά δεν ήταν μόνο μικρά, αλλά και ότι η δομή των οστών στα φτερά δεν ήταν εμφανής. Αλλά σιγά-σιγά, εξελίχθηκαν προς τον ουρανό, και η μεγαλύτερη πτέρυγα, με κοντή ουρά που πετάει Pterosauria αντικατέστησε σταδιακά τους «νάνους» και τελικά έγινε η κυριαρχία του αέρα.
Το 2001, ανακαλύφθηκε ένα απολίθωμα πτερόσαυρης στη Γερμανία. Τα φτερά του απολιθώματος διατηρήθηκαν εν μέρει. Οι επιστήμονες το ακτινοβόλησαν με υπεριώδες φως και διαπίστωσαν ότι τα φτερά του ήταν μια δερματική μεμβράνη με αιμοφόρα αγγεία, μύες και μακριές ίνες. Οι ίνες μπορούν να στηρίξουν τα φτερά και η μεμβράνη του δέρματος μπορεί να τραβηχτεί σφιχτά ή να διπλωθεί σαν ανεμιστήρας. Και το 2018, δύο απολιθώματα πτεροσαυρίας που ανακαλύφθηκαν στην Κίνα έδειξαν ότι είχαν επίσης πρωτόγονα φτερά, αλλά σε αντίθεση με τα φτερά των πτηνών, τα φτερά τους ήταν μικρότερα και πιο χνουδωτά, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διατήρηση της θερμοκρασίας του σώματος.
Δύσκολο να πετάξεις
Ξέρεις; Μεταξύ των απολιθωμάτων που βρέθηκαν, το άνοιγμα των φτερών της μεγάλης πτερόσαυρης μπορεί να επεκταθεί κατά 10 μέτρα. Ως εκ τούτου, ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι ακόμη και αν έχουν δύο φτερά, ορισμένες μεγάλες πτερόσαυρες δεν μπορούν να πετάξουν τόσο μακροπρόθεσμα και σε μεγάλες αποστάσεις όσο τα πουλιά, και μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι μπορεί να μην πετάξουν ποτέ! Γιατί είναι πολύ βαριά!
Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο πέταξε η πτερόσαυρία εξακολουθεί να είναι αδιευκρίνιστος. Μερικοί επιστήμονες εικάζουν επίσης ότι ίσως η πτερόσαυρία δεν χρησιμοποιούσε ολίσθηση όπως τα πουλιά, αλλά τα φτερά τους εξελίχθηκαν ανεξάρτητα, σχηματίζοντας μια μοναδική αεροδυναμική δομή. Αν και η μεγάλη πτερόσαυρία χρειαζόταν δυνατά άκρα για να κατέβει από το έδαφος, αλλά τα χοντρά κόκαλα τις έκαναν πολύ βαριές. Σύντομα, βρήκαν έναν τρόπο! Τα οστά των φτερών της πτερόσαυρης εξελίχθηκαν σε κοίλους σωλήνες με λεπτά τοιχώματα, κάτι που τους επέτρεψε να «χάσουν βάρος» με επιτυχία, να γίνουν πιο εύκαμπτα και ελαφριά και να πετάξουν πολύ πιο εύκολα.
Άλλοι λένε ότι η πτερόσαυρία όχι μόνο μπορούσε να πετάξει, αλλά έπεσε κάτω σαν αετοί για να λεηλατήσει ψάρια από την επιφάνεια των ωκεανών, των λιμνών και των ποταμών. Η πτήση επέτρεψε στην πτερόσαυρο να ταξιδεύει μεγάλες αποστάσεις, να ξεφεύγει από τα αρπακτικά και να αναπτύσσει νέους βιότοπους.
Επίσημος ιστότοπος Kawah Dinosaur:www.kawahdinosaur.com
Ώρα δημοσίευσης: Νοε-18-2019